4.3 Lekcija 1

4.3 Lekcija 1

Sertifikat:

Linux Essentials

Verzija:

1.6

Tema:

4 Linux operativni sistem

Cilj:

4.3 Gdje se skladište podaci

Lekcija:

1 od 2

Uvod

Za operativni sistem, sve se smatra podacima. Za Linux se sve smatra datotekom: programi, obične datoteke, direktoriji, blok uređaji (tvrdi diskovi, itd.), uređaji sa karakterima (konzole, itd.), procesi kernela, soketi, particije, veze, itd. Struktura Linux direktorija , počevši od root /, je zbirka datoteka koja sadrže podatke. Činjenica da je sve datoteka je moćna karakteristika Linuxa jer omogućava podešavanje gotovo svakog pojedinačnog aspekta sistema.

U ovoj lekciji ćemo razgovarati o različitim lokacijama na kojima se pohranjuju važni podaci kako je utvrđeno http://refspecs.linuxfoundation.org/fhs.shtml [Linux Filesystem Hierarchy Standard (FHS)] ili standard hijerarhije Linux sistema datoteka. Neke od ovih lokacija su pravi direktoriji koji trajno pohranjuju podatke na diskove, dok su drugi pseudo sistemi datoteka učitani u memoriju koji nam daju pristup podacima podsistema kernela kao što su pokrenuti procesi, korištenje memorije, hardverska konfiguracija i tako dalje. Podatke pohranjene u ovim virtualnim direktorijima koriste brojne komande koje nam omogućavaju da ih nadgledamo i rukujemo

Programi i njihove konfiguracije

Važni podaci o Linux sistemu su — bez sumnje — njegovi programi i njihove konfiguracione datoteke. Prvi su izvršne datoteke koji sadrže skupove instrukcija koje treba da pokrene procesor računara, dok su drugi obično tekstualni dokumenti koji kontrolišu rad programa. Izvršne datoteke mogu biti ili binarne datoteke ili tekstualne datoteke. Izvršne tekstualne datoteke nazivaju se skripte. Konfiguracijski podaci na Linuxu se tradicionalno pohranjuju i u tekstualne datoteke, iako postoje različiti stilovi predstavljanja konfiguracijskih podataka.

Gdje su skladištene binarne datoteke

Kao i svaka druga datoteka, izvršne datoteke žive u direktorijima koji vise od /. Preciznije, programi su raspoređeni kroz troslojnu strukturu: prvi nivo (/) uključuje programe koji mogu biti neophodni u režimu za jednog korisnika, drugi nivo (/usr) sadrži većinu programa za više korisnika i treći nivo (/usr/local) se koristi za pohranjivanje softvera koji nije obezbjeđen u distribuciji i koji je preveden lokalno.

Tipične lokacije za programe uključuju:

/sbin

Sadrži bitne binarne datoteke za administraciju sistema kao što su parted ili ip.

/bin

Sadrži bitne binarne datoteke za sve korisnike kao što su ls, mv ili mkdir.

/usr/sbin

Pohranjuje binarne datoteke za sistemsku administraciju kao što je deluser ili groupadd.

/usr/bin

Uključuje većinu izvršnih datoteka — kao što su free, pstree, sudo ili man — koje mogu koristiti svi korisnici.

/usr/local/sbin

Koristi se za pohranjivanje lokalno instaliranih programa za administraciju sistema kojima ne upravlja menadžer paketa sistema.

/usr/local/bin

Služi istoj svrsi kao /usr/local/sbin, ali za obične korisničke programe.

Od nedavno neke distribucije su počele zamjenivati /bin i /sbin sa simboličkim linkom na /usr/bin i /usr/sbin.

Note

Direktorij /opt se ponekada koristi za skladištenje aplikacija treće strane

Osim ovih direktorija, redovni korisnici mogu imati svoje programe u:

  • /home/$USER/bin

  • /home/$USER/.local/bin

Tip

Možete saznati iz kojih direktorija možete pokrenuti binarne datoteke upućivanjem na varijablu PATH sa komandom echo $PATH. Za više informacija o PATH, pregledajte lekcije o varijablama i prilagođavanju šela.

Možemo saznati lokacije programa sa which komandom:

$ which git
/usr/bin/git

Gdje su skladištene konfiguracijske datoteke

Direktorij /etc

U ranim danima Unixa postojao je folder za svaku vrstu podataka, kao što je /bin za binarne datoteke i /boot za kernel(e). Međutim, /etc (što znači et cetera) je kreiran kao sveobuhvatni direktorij za pohranjivanje svih datoteka koje ne pripadaju drugim kategorijama. Većina ovih datoteka bile su konfiguracijske datoteke. S vremenom je dodavano sve više i više konfiguracijskih datoteka tako da je /etc postao glavni folder za konfiguracijske datoteke programa. Kao što je gore rečeno, konfiguraciona datoteka je obično lokalna, obična tekstualna (za razliku od binarne) datoteka koja kontroliše rad programa.

U /etc možemo pronaći različite obrasce za nazive konfiguracijskih datoteka:

  • Na primjer, datoteke s ekstenzijom ad hoc ili bez ekstenzije, na primjer

    group

    System group database.

    hostname

    Naziv računala hosta.

    hosts

    Lista IP adresa i njihovih prijevoda imena hosta.

    passwd

    Baza podataka korisnika sistema — sastavljena od sedam polja odvojenih dvotočkama koje pružaju informacije o korisniku.

    profile

    Sistemska konfiguracijska datoteka za Bash.

    shadow

    Enkriptovana datoteka za korisničke lozinke

  • Initializacijske datoteke koje završavaju na rc:

    bash.bashrc

    Systemska datoteka .bashrc za interaktivni bash šel.

    nanorc

    Uzorak inicijalizacijske datoteke za GNU nano (jednostavan editor teksta koji se obično isporučuje sa bilo kojom distribucijom).

  • Datoteke koje završavaju na .conf:

    resolv.conf

    Konfiguracioni fajl za rezolver — koji omogućava pristup sistemu imena internet domene (DNS).

    sysctl.conf

    Konfiguracijska datoteka za postavljanje sistemskih varijabli kernela

  • Directoriji sa .d sufiksom:

    Neki programi sa jedinstvenom konfiguracijskom datotekom (*.conf ili na neki drugi način) su evoluirali da imaju namjenski direktorij *.d koji pomaže u izgradnji modularnih, robusnijih konfiguracija. Na primjer, da biste konfigurirali logrotate, naći ćete logrotate.conf, ali i direktorije logrotate.d.

    Ovaj pristup je koristan u onim slučajevima kada različite aplikacije trebaju konfiguracije za istu specifičnu uslugu. Ako, na primjer, paket web servera sadrži konfiguraciju logrotate, ova konfiguracija se sada može smjestiti u namjensku datoteku u direktoriju logrotate.d. Ovu datoteku može ažurirati paket web servera bez ometanja preostale konfiguracije logrotate. Isto tako, paketi mogu dodati određene zadatke postavljanjem datoteka u direktorij /etc/cron.d umjesto modificiranja /etc/crontab.

    U Debianu — i Debian derivatima — takav pristup je primijenjen na popis pouzdanih izvora koji čita alat za upravljanje paketima apt: osim klasičnog /etc/apt/sources.list, sada nalazimo direktorij /etc/apt/sources.list.d:

    $ ls /etc/apt/sources*
/etc/apt/sources.list
/etc/apt/sources.list.d:
Konfiguracijske datoteke u HOME (Dot. datoteke)

Na korisničkom nivou, programi pohranjuju svoje konfiguracije i postavke u skrivene datoteke u korisničkom home direktoriju (također predstavljenom ~). Zapamtite, skrivene datoteke počinju tačkom (.) — otuda i njihov naziv: dotfiles ili dot datoteke.

Neke od tih dot datoteka su Bash skripte koje prilagođavaju korisnikovu šel sesiju i izvor su čim se korisnik prijavi na sistem:

.bash_history

Skladišti historiju komandne linije.

.bash_logout

Uključuje komande koje se izvršavaju pri napuštanju login šela.

.bashrc

Inicijalizacijska Bash skripta za non-login šel.

.profile

Inicijalizacijska Bash skripta za login šel.

Note

Pogledajte lekciju “Osnove komandne linije” da biste naučili više o Bash-u i njegovim init datotekama.

Konfiguracijske datoteke drugih programa specifičnih za korisnika dobijaju izvor kada se pokreću njihovi odgovarajući programi: .gitconfig, .emacs.d, .ssh, itd.

Linux kernel

Prije pokretanja bilo kojeg procesa, kernel se mora učitati u zaštićeno polje memorije. Nakon toga, proces sa PID-om 1 (danas češće nego ne systemd) pokreće lanac procesa, to jest, jedan proces pokreće drugi(e) i tako dalje. Kada su procesi aktivni, Linux kernel je zadužen da im dodijeli resurse (tastatura, miš, diskovi, memorija, mrežni interfejs, itd.).

Note

Prije systemd, /sbin/init je uvijek bio prvi proces u Linux sistemu kao dio System V Init sistem menadžera. U stvari, još uvijek nalazite /sbin/init trenutno, ali povezan sa /lib/systemd/systemd.

Gdje su skladišteni kerneli: /boot

Kernel se nalazi u /boot — zajedno sa drugim datotekama koji se odnose na pokretanje sistema. Većina ovih datoteka uključuje komponente broja verzije kernela u svojim nazivima (verzija kernela, glavna revizija, manja revizija i broj zakrpe).

Direktorij /boot uključuje sljedeće tipove datoteka, sa nazivima koji odgovaraju odgovarajućoj verziji kernela:

config-4.9.0-9-amd64

Postavke konfiguracije za kernel kao što su opcije i moduli koji su kompajlirani zajedno sa kernelom.

initrd.img-4.9.0-9-amd64

Početna RAM diska datoteka pomaže u procesu pokretanja tako što učitava privremeni root sistem datoteka u memoriju.

System-map-4.9.0-9-amd64

Datoteka System-map (na nekim sistemima će se zvati System.map) sadrži memorijske adrese za imena simbola kernela. Svaki put kada se kernel ponovo izgradi sadržaj datoteke će se promijeniti jer memorijske lokacije mogu biti različite. Kernel koristi ovu datoteku za traženje memorijskih adresa za određeni simbol kernela, ili obrnuto.

vmlinuz-4.9.0-9-amd64

Kernel u samoraspakivajućem, komprimiranom formatu koji štedi prostor (otuda z u vmlinuz; vm označava virtualnu memoriju i počeo se koristiti kada je kernel prvi put dobio podršku za virtualnu memoriju).

grub

Konfiguracijski direktorij za grub2 bootloader.

Tip

Budući da je to kritična karakteristika operativnog sistema, više od jednog kernela i pridruženih datoteka se čuvaju u /boot u slučaju da zadani postane neispravan i da se moramo vratiti na prethodnu verziju da možete — barem — biti u mogućnosti da pokrenete sistem i popravite ga.

Direktorij /proc

Direktorij /proc je jedan od takozvanih virtuelnih ili pseudo sistema datoteka jer se njegov sadržaj ne upisuje na disk, već se učitava u memoriju. Dinamički se popunjava svaki put kada se računar pokrene i stalno odražava trenutno stanje sistema. /proc uključuje informacije o:

  • Pokrenutim procesima

  • Konfiguraciji kernela

  • Hardveru sistema

Osim svih podataka o procesima koje ćemo vidjeti u sljedećoj lekciji, ovaj direktorij također pohranjuje datoteke sa informacijama o hardveru sistema i konfiguracijskim postavkama kernela. Neki od ovih datoteka uključuju:

/proc/cpuinfo

Sadrži informacije o CPU sistema:

$ cat /proc/cpuinfo
processor	: 0
vendor_id	: GenuineIntel
cpu family	: 6
model		: 158
model name	: Intel(R) Core(TM) i7-8700K CPU @ 3.70GHz
stepping	: 10
cpu MHz		: 3696.000
cache size	: 12288 KB
(...)
/proc/cmdline

Sadrži nizove proslijeđene kernelu pri pokretanju:

$ cat /proc/cmdline
BOOT_IMAGE=/boot/vmlinuz-4.9.0-9-amd64 root=UUID=5216e1e4-ae0e-441f-b8f5-8061c0034c74 ro quiet
/proc/modules

Prikazuje listu modula učitanih u kernel:

$ cat /proc/modules
nls_utf8 16384 1 - Live 0xffffffffc0644000
isofs 40960 1 - Live 0xffffffffc0635000
udf 90112 0 - Live 0xffffffffc061e000
crc_itu_t 16384 1 udf, Live 0xffffffffc04be000
fuse 98304 3 - Live 0xffffffffc0605000
vboxsf 45056 0 - Live 0xffffffffc05f9000 (O)
joydev 20480 0 - Live 0xffffffffc056e000
vboxguest 327680 5 vboxsf, Live 0xffffffffc05a8000 (O)
hid_generic 16384 0 - Live 0xffffffffc0569000
(...)

Direktorij /proc/sys

Ovaj direktorij uključuje postavke konfiguracije kernela u datotekama klasifikovanim u kategorije po poddirektoriju:

$ ls /proc/sys
abi  debug  dev  fs  kernel  net  user  vm

Većina ovih datoteka djeluje kao prekidač i — stoga — sadrži samo jednu od dvije moguće vrijednosti: 0 ili 1 (“on” ili “off”). Na primjer:

/proc/sys/net/ipv4/ip_forward

The value that enables or disables our machine to act as a router (be able to forward packets):

$ cat /proc/sys/net/ipv4/ip_forward
0

Postoje neke iznimke:

/proc/sys/kernel/pid_max

The maximum PID allowed:

$ cat /proc/sys/kernel/pid_max
32768
Warning

Budite jako oprezni pri promjeni kernel postavki obzirom da pogrešna vrijednost može dovesti do nestabilnosti sistema.

Hardver uređaji

Zapamtite, u Linuxu “sve je datoteka”. Ovo implicira da su informacije o hardverskom uređaju, kao i konfiguracijske postavke kernela pohranjene u posebnim datotekama koje se nalaze u virtualnim direktorijima.

Direktorij /dev

Direktorij uređaji ili /dev sadrži datoteke uređaja (ili čvorove) za sve povezane hardverske uređaje. Ove datoteke uređaja koriste se kao interfejs između uređaja i procesa koji ih koriste. Svaka datoteka uređaja spada u jednu od dvije kategorije:

Blok uređaji

To su oni u kojima se podaci čitaju i zapisuju u blokovima koji se mogu pojedinačno adresirati. Primjeri uključuju hard diskove (i njihove particije, poput /dev/sda1), USB fleš diskove, CD-ove, DVD-ove itd.

Karakter uređaji

To su oni u kojima se podaci čitaju i pišu uzastopno jedan po jedan znak. Primjeri uključuju tastature, tekstualnu konzolu (/dev/console), serijske portove (kao što su`/dev/ttyS0` i tako dalje), itd.

Kada prikazujete datoteke uređaja, uvjerite se da koristite ls s opcijom ` -l` da biste razlikovali to dvoje. Možemo — na primjer — provjeriti hard diskove i particije:

# ls -l /dev/sd*
brw-rw---- 1 root disk 8, 0 may 25 17:02 /dev/sda
brw-rw---- 1 root disk 8, 1 may 25 17:02 /dev/sda1
brw-rw---- 1 root disk 8, 2 may 25 17:02 /dev/sda2
(...)

Ili za serijske terminale (TeleTYpewriter):

# ls -l /dev/tty*
crw-rw-rw- 1 root tty     5,  0 may 25 17:26 /dev/tty
crw--w---- 1 root tty     4,  0 may 25 17:26 /dev/tty0
crw--w---- 1 root tty     4,  1 may 25 17:26 /dev/tty1
(...)

Obratite pažnju kako je prvi znak b za blok uređaje i c za znakovne uređaje.

Tip

Asterisk (*)je globing znak koji znači 0 ili više znakova. Otuda njegova važnost u gornjim komandama ls -l /dev/sd* i ls -l /dev/tty*. Da biste saznali više o ovim posebnim znakovima, pogledajte lekciju o globingu.

Dalje, /dev uključuje specijalne datoteke koje se koriste u različite programerske svrhe:

/dev/zero

Pruža onoliko nultih znakova koliko se traži.

/dev/null

Aka bit bucket. Odbacuje sve informacije koje su mu poslane.

/dev/urandom

Generiše pseudo-nasumične brojeve.

Direktorij /sys

sys filesystem (sysfs) je mountovan na direktorij /sys. Uveden je dolaskom kernela 2.6 i značio je veliko poboljšanje na /proc/sys.

Procesi moraju komunicirati s uređajima u /dev i zato kernelu treba direktorij koji sadrži informacije o tim hardverskim uređajima. Ovaj direktorij je /sys i njegovi podaci su raspoređeni u kategorije. Na primjer, da biste provjerili MAC adresu vaše mrežne kartice (enp0s3), trebali biste catovati sljedeću datoteku:

$ cat /sys/class/net/enp0s3/address
08:00:27:02:b2:74

Memorija i tipovi memorije

U osnovi, da bi program počeo da radi, mora se učitati u memoriju. Uopšteno govoreći, kada govorimo o memoriji, mislimo na Random Access Memory (RAM) i - u poređenju sa mehaničkim hard diskovima - ima prednost što je mnogo brži. S druge strane, nestalan je (tj., kada se računar isključi, podaci nestaju).

Bez obzira na gore navedeno - kada je memorija u pitanju - možemo razlikovati dva glavna tipa u Linux sistemu:

Fizička memorija

Takođe poznata kao RAM, dolazi u obliku čipova sastavljenih od integrisanih kola koja sadrže milione tranzistora i kondenzatora. One, zauzvrat, formiraju memorijske ćelije (osnovni gradivni blok kompjuterske memorije). Svaka od ovih ćelija ima pridruženi heksadecimalni kod - memorijsku adresu - tako da se može referencirati kada je potrebno.

Swap

Poznat još kao swap space ili swap prostor, to je dio virtuelne memorije koji živi na hard disku i koristi se kada više nema dostupnog RAM-a.

S druge strane, postoji koncept virtualne memorije koji je apstrakcija ukupne količine upotrebljive memorije za adresiranje (RAM, ali i prostor na disku) kako to vide aplikacije.

Komanda free parsira /proc/meminfo i prikazuje raspoloživost dostupne i korištene memorije sistema u jasnom obliku:

$ free
              total        used        free      shared  buff/cache   available
Mem:        4050960     1474960     1482260       96900     1093740     2246372
Swap:       4192252           0     4192252

Objasnimo tri različite kolone:

total

Totalna količina instalirane fizičke i swap memorije.

used

Količina trenutne fizičke i swap memorije u upotrebi.

free

Količina neiskorištene fizičke i swap memorije.

shared

Količina fizičke memorije korištene — uglavnom — od strane tmpfs.

buff/cache

Količina fizičke memorije koju trenutno koriste baferi kernela i predmemorija stranica i ploče.

available

Procjena koliko je fizičke memorije dostupno za nove procese.

Podrazumjevano free prikazuje vrijednosti u kibibajtima, ali omogućava upotrebu raznih svičeva za prikaz rezultata u različitim jedinicama mjerenja. Neke od opcija uključuju:

-b

Bajti.

-m

Mebibajti.

-g

Gibibajti.

-h

Ljudski čitljiv format.

-h je uvijek lakše za čitati:

$ free -h
              total        used        free      shared  buff/cache   available
Mem:           3,9G        1,4G        1,5G         75M        1,0G        2,2G
Swap:          4,0G          0B        4,0G
Note

Jedan kibibajt (KiB) je jednak 1,024 bajta dok je jedan kilobajt (KB) jednak 1000 bajta. Isto se odnosi na mebibajte, gibibajte, etc.

Vođene vježbe

  1. Koristite which komandu kako biste saznali lokaciju sljedećih programa i kompletirali tabelu:

    Program which command Path to Executable (output) User needs root privileges?

    swapon

    kill

    cut

    usermod

    cron

    ps

  2. Gdje se nalaze sljedeće datoteke?

    File /etc ~

    .bashrc

    bash.bashrc

    passwd

    .profile

    resolv.conf

    sysctl.conf

  3. Objasnite značenje brojčanih elemenata za kernel datoteku vmlinuz-4.15.0-50-generic koja se nalazi u /boot:

    Number Element Meaning

    4

    15

    0

    50

  4. Koju komandu biste koristili za popis svih hard diskova i particija u /dev?

Istraživačke vježbe

  1. Datoteke uređaja za hard diskove su predstavljene na osnovu kontrolera kojeg koriste — vidjeli smo /dev/sd* za diskove koji koriste SCSI (Small Computer System Interface) i SATA (Serial Advanced Technology Attachment), ali

    • Kako su predstavljeni stari IDE (Integrated Drive Electronics) diskovi?

    • I moderni NVMe (Non-Volatile Memory Express) diskovi?

  2. Pogledajte datoteku /proc/meminfo. Uporedite sadržaj ove datoteke sa izlazom komande free i identificirajte koji ključ iz /proc/meminfo odgovara sljedećim poljima u izlazu `free`komande:

    free output /proc/meminfo field

    total

    free

    shared

    buff/cache

    available

Sažetak

U ovoj lekciji naučili ste o lokaciji programa i njihovih konfiguracijskih datoteka u Linux sistemu. Važne činjenice koje treba zapamtiti su:

  • U osnovi, programi se mogu pronaći u strukturi direktorija od tri razine: /, /usr i /usr/local. Svaki od ovih nivoa može sadržavati bin i sbin direktorije.

  • Konfiguracijske datoteke su pohranjene u /etc i ~.

  • Datoteke sa tačkama su skrivene datoteke koje počinju tačkom (.)

Također smo razgovarali o Linux kernelu. Važne činjenice su:

  • Za Linux, sve je datoteka.

  • Linux kernel živi u /boot zajedno sa drugim datotekama koje se odnose na pokretanje sistema.

  • Da bi procesi počeli da se izvršavaju, kernel se prvo mora učitati u zaštićeno polje memorije.

  • Posao kernela je dodjela sistemskih resursa procesima.

  • Virtuelni (ili pseudo) sistem datoteka /proc pohranjuje važne kernel i sistemske podatke na promjenjiv način.

Isto tako, istražili smo hardverske uređaje i naučili sljedeće:

  • Direktorij /dev pohranjuje posebne datoteke (poznate i kao čvorovi) za sve povezane hardverske uređaje: blok uređaji ili karakter uređaji. Prvi prenos podataka u blokovima; ovaj drugi, jedan po jedan znak.

  • Direktorij /dev također sadrži druge posebne datoteke kao što su /dev/zero, /dev/null ili /dev/urandom.

  • Direktorij /sys pohranjuje informacije o hardverskim uređajima raspoređenim u kategorije.

Konačno smo se dotakli memorije. Naučili smo:

  • Program se pokreće kada se učita u memoriju.

  • Šta je RAM (Random Access Memory).

  • Šta je swap.

  • Kako prikazati upotrebu memorije.

Komande korištene u ovoj lekciji:

cat

Konketiraj/prikaži sadržaj datoteke.

free

Prikaži količinu dostupne i korištene memorije sistema.

ls

Prikaži sadržaj direktorija.

which

Prikaži lokaciju programa.

Odgovori na vođene vježbe

  1. Koristite which komandu kako biste saznali lokaciju sljedećih programa i kompletirali tabelu:

    Program which command Path to Binary (output) User needs root privileges?

    swapon

    which swapon

    /sbin/swapon

    Yes

    kill

    which kill

    /bin/kill

    No

    cut

    which cut

    /usr/bin/cut

    No

    usermod

    which usermod

    /usr/sbin/usermod

    Yes

    cron

    which cron

    /usr/sbin/cron

    Yes

    ps

    which ps

    /bin/ps

    No

  2. Gdje se nalaze sljedeće datoteke?

    File /etc ~

    .bashrc

    No

    Yes

    bash.bashrc

    Yes

    No

    passwd

    Yes

    No

    .profile

    No

    Yes

    resolv.conf

    Yes

    No

    sysctl.conf

    Yes

    No

  3. Objasnite značenje brojčanih elemenata za kernel datoteku vmlinuz-4.15.0-50-generic koja se nalazi u /boot:

    Number Element Meaning

    4

    Kernel verzija

    15

    Glavna revizija

    0

    Manja revizija

    50

    Broj zakrpe

  4. Koju komandu biste koristili za popis svih hard diskova i particija u /dev?

    ls /dev/sd*

Odgovori na istraživačke vježbe

  1. Datoteke uređaja za hard diskove su predstavljene na osnovu kontrolera kojeg koriste — vidjeli smo /dev/sd* za diskove koji koriste SCSI (Small Computer System Interface) i SATA (Serial Advanced Technology Attachment), ali

    • Kako su predstavljeni stari IDE (Integrated Drive Electronics) diskovi?

      /dev/hd*

    • I moderni NVMe (Non-Volatile Memory Express) diskovi?

      /dev/nvme*

  2. Pogledajte datoteku /proc/meminfo. Uporedite sadržaj ove datoteke sa izlazom komande free i identificirajte koji ključ iz /proc/meminfo odgovara sljedećim poljima u izlazu `free`komande:

    free output /proc/meminfo field

    total

    MemTotal / SwapTotal

    free

    MemFree / SwapFree

    shared

    Shmem

    buff/cache

    Buffers, Cached and SReclaimable

    available

    MemAvailable

Linux Professional Insitute Inc. Sva prava zadržana. Posjeti web stranicu materijala za učenje: https://learning.lpi.org
Ovaj rad je licenciran pod Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License