2.4 Μάθημα 1

Σε αντίθεση με τα Microsoft Windows, τα ονόματα αρχείων και καταλόγων στα συστήματα Linux κάνουν διάκριση πεζών-κεφαλαίων. Αυτό σημαίνει ότι τα ονόματα /etc/ και /ETC/ είναι διαφορετικοί κατάλογοι. Δοκιμάστε τις παρακάτω εντολές:

Το pwd σας δείχνει τον κατάλογο στον οποίο βρίσκεστε αυτήν τη στιγμή. Όπως μπορείτε να δείτε, η αλλαγή σε /ETC δεν λειτούργησε καθώς δεν υπάρχει τέτοιος κατάλογος. Η αλλαγή στον κατάλογο /etc που υπάρχει, πέτυχε.

Η εντολή mkdir χρησιμοποιείται για τη δημιουργία καταλόγων.

Ας δημιουργήσουμε έναν νέο κατάλογο εντός του αφετηριακού μας καταλόγου:

Κατά τη διάρκεια αυτού του μαθήματος, όλες οι εντολές θα πραγματοποιούνται μέσα σε αυτόν τον κατάλογο ή σε έναν από τους υποκαταλόγους του.

Για να επιστρέψετε εύκολα στον κατάλογο μαθημάτων από οποιαδήποτε άλλη θέση στο σύστημα αρχείων σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εντολή:

Το shell ερμηνεύει τον χαρακτήρα ~ ως τον κατάλογο αφετηρίας σας.

Όταν είστε στον κατάλογο μαθημάτων, δημιουργήστε μερικούς ακόμη καταλόγους που θα χρησιμοποιήσουμε για τις ασκήσεις. Μπορείτε να προσθέσετε όλα τα ονόματα καταλόγου, διαχωρισμένα με κενά, στο mkdir:

Παρατηρήστε το μήνυμα σφάλματος και ότι δημιουργήθηκαν μόνο τα moving, globs και creating. Οι κατάλογοι copying και deleting δεν υπάρχουν ακόμα. Το mkdir, από προεπιλογή, δεν θα δημιουργήσει έναν κατάλογο μέσα σε έναν κατάλογο που δεν υπάρχει. Η επιλογή -p ή --parents δίνει εντολή στο mkdir να δημιουργήσει parent καταλόγους εάν δεν υπάρχουν. Δοκιμάστε την ίδια εντολή mkdir με την επιλογή -p:

Τώρα δεν λαμβάνετε κανένα μήνυμα σφάλματος. Ας δούμε ποιοι κατάλογοι υπάρχουν τώρα:

Το πρόγραμμα find χρησιμοποιείται συνήθως για την αναζήτηση αρχείων και καταλόγων, αλλά χωρίς καμία επιλογή, θα σας εμφανίσει μια λίστα με όλα τα αρχεία, τους καταλόγους και τους υποκαταλόγους του τρέχοντος καταλόγου σας.

Συνήθως, τα αρχεία δημιουργούνται από τα προγράμματα που λειτουργούν με τα δεδομένα που είναι αποθηκευμένα στα αρχεία. Ένα κενό αρχείο μπορεί να δημιουργηθεί χρησιμοποιώντας την εντολή touch. Εάν εκτελέσετε το touch σε ένα υπάρχον αρχείο, τα περιεχόμενα του αρχείου δεν θα αλλάξουν, αλλά η χρονοσήμανση τροποποίησης αρχείου θα ενημερωθεί.

Εκτελέστε την ακόλουθη εντολή για να δημιουργήσετε ορισμένα αρχεία για το μάθημα globbing:

Τώρα ας επαληθεύσουμε ότι όλα τα αρχεία υπάρχουν στον κατάλογο globs:

Παρατηρήστε πώς το touch δημιούργησε τα αρχεία; Μπορείτε να δείτε τα περιεχόμενα ενός αρχείου κειμένου με την εντολή cat. Δοκιμάστε το σε ένα από τα αρχεία που μόλις δημιουργήσατε:

Εφόσον το touch δημιουργεί κενά αρχεία, δεν θα πρέπει να λάβετε έξοδο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το echo με το > για να δημιουργήσετε απλά αρχεία κειμένου. Δοκίμασέ το:

Το echo εμφανίζει κείμενο στη γραμμή εντολών. Ο χαρακτήρας > δίνει εντολή στο shell να γράψει την έξοδο μιας εντολής στο καθορισμένο αρχείο αντί για το τερματικό σας. Αυτό οδηγεί στην έξοδο του echo, hello σε αυτήν την περίπτωση, να γραφτεί στο αρχείο question15. Αυτό δεν είναι συγκεκριμένο του echo, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με οποιαδήποτε εντολή.

Τα αρχεία μετακινούνται και μετονομάζονται με την εντολή mv.

Θέστε τον κατάλογο εργασίας σας στον κατάλογο moving:

Δημιουργήστε μερικά αρχεία για εξάσκηση. Μέχρι τώρα, θα πρέπει να είστε ήδη εξοικειωμένοι με αυτές τις εντολές:

Ας υποθέσουμε ότι το file22 είναι τυπογραφικό λάθος και πρέπει να είναι file2. Διορθώστε το με την εντολή mv. Κατά τη μετονομασία ενός αρχείου, το πρώτο όρισμα είναι το τρέχων όνομα, το δεύτερο είναι το νέο όνομα:

Να είστε προσεκτικοί με την εντολή mv. Εάν μετονομάσετε ένα αρχείο στο όνομα ενός υπάρχοντος αρχείου, θα το αντικαταστήσει. Ας το δοκιμάσουμε με το file3 και το file4:

Παρατηρήστε πώς τα περιεχόμενα του file3 είναι πλέον file4. Χρησιμοποιήστε την επιλογή -i για να σας ρωτήσει το mv εάν πρόκειται να αντικαταστήσετε ένα υπάρχον αρχείο. Δοκίμασέ το:

Τα αρχεία μετακινούνται από τον έναν κατάλογο στον άλλο με την εντολή mv.

Δημιουργήστε μερικούς καταλόγους για να μετακινήσετε τα αρχεία σε αυτούς:

Μετακινήστε το file1 μέσα στο dir1:

Παρατηρήστε πώς το τελευταίο όρισμα για το mv είναι ο κατάλογος προορισμού. Κάθε φορά που το τελευταίο όρισμα για το mv είναι ένας κατάλογος, τα αρχεία μετακινούνται σε αυτόν. Μπορούν να καθοριστούν πολλαπλά αρχεία σε μία εντολή mv:

Είναι επίσης δυνατό να χρησιμοποιήσετε το mv για να μετακινήσετε και να μετονομάσετε καταλόγους. Μετονομάστε το dir1 σε dir3:

Η εντολή rm μπορεί να διαγράψει αρχεία και καταλόγους, ενώ η εντολή rmdir μπορεί να διαγράψει μόνο καταλόγους. Ας καθαρίσουμε τον κατάλογο moving διαγράφοντας το file5:

Από προεπιλογή το rmdir μπορεί να διαγράψει μόνο άδειους καταλόγους, επομένως έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε το rm για να διαγράψουμε ένα κανονικό αρχείο. Προσπαθήστε να διαγράψετε τον κατάλογο deleting:

Από προεπιλογή, το rmdir αρνείται να διαγράψει έναν κατάλογο που δεν είναι κενός. Χρησιμοποιήστε το rmdir για να αφαιρέσετε έναν από τους κενούς υποκαταλόγους του καταλόγου deleting:

Η διαγραφή μεγάλου αριθμού αρχείων ή βαθιών δομών καταλόγων με πολλούς υποκαταλόγους μπορεί να φαίνεται κουραστική, αλλά στην πραγματικότητα είναι εύκολη. Από προεπιλογή, το rm λειτουργεί μόνο σε κανονικά αρχεία. Η επιλογή -r χρησιμοποιείται για την παράκαμψη αυτής της συμπεριφοράς. Προσοχή, το rm -r είναι ένα εξαιρετικό όπλο! Όταν χρησιμοποιείτε την επιλογή -r, το rm όχι μόνο θα διαγράψει οποιουσδήποτε καταλόγους, αλλά και ό,τι υπάρχει μέσα σε αυτόν τον κατάλογο, συμπεριλαμβανομένων των υποκαταλόγων και των περιεχομένων τους. Δείτε μόνοι σας πώς λειτουργεί το rm -r:

Παρατηρήστε πώς το deleting έχει φύγει, ακόμα και αν δεν ήταν άδειο; Όπως το mv, το rm έχει μια επιλογή -i για να σας ρωτήσει πριν κάνετε οτιδήποτε. Χρησιμοποιήστε το rm -ri για να αφαιρέσετε καταλόγους από την ενότητα moving που δεν χρειάζονται πλέον:

Η εντολή cp χρησιμοποιείται για την αντιγραφή αρχείων και καταλόγων. Αντιγράψτε μερικά αρχεία στον κατάλογο copying:

Εάν το τελευταίο όρισμα είναι ένας κατάλογος, το cp θα δημιουργήσει ένα αντίγραφο των προηγούμενων ορισμάτων μέσα στον κατάλογο. Όπως το mv, μπορούν να καθοριστούν πολλά αρχεία ταυτόχρονα, εφόσον ο στόχος είναι ένας κατάλογος.

Όταν και οι δύο τελεστές του cp είναι αρχεία και υπάρχουν, το cp αντικαθιστά το δεύτερο αρχείο με ένα αντίγραφο του πρώτου αρχείου. Ας το εξασκήσουμε αυτό αντικαθιστώντας το αρχείο issue με το αρχείο hostname:

Τώρα ας προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ένα αντίγραφο του καταλόγου files μέσα στον κατάλογο directories:

Όπως μπορείτε να δείτε, το cp από προεπιλογή λειτουργεί μόνο σε μεμονωμένα αρχεία. Για να αντιγράψετε έναν κατάλογο, χρησιμοποιείτε την επιλογή -r. Λάβετε υπόψη ότι η επιλογή -r θα κάνει το cp να αντιγράψει επίσης τα περιεχόμενα του καταλόγου που αντιγράφετε:

Παρατηρήσατε πώς όταν ένας υπάρχων κατάλογος χρησιμοποιήθηκε ως προορισμός, το cp δημιουργεί ένα αντίγραφο του καταλόγου προέλευσης μέσα σε αυτόν; Εάν ο προορισμός δεν υπάρχει, θα τον δημιουργήσει και θα τον γεμίσει με τα περιεχόμενα του καταλόγου προέλευσης:

Αυτό που συνήθως αναφέρεται ως globbing είναι μια απλή γλώσσα αντιστοίχισης μοτίβων. Τα shells γραμμής εντολών σε συστήματα Linux χρησιμοποιούν αυτή τη γλώσσα για να αναφέρονται σε ομάδες αρχείων των οποίων τα ονόματα ταιριάζουν με ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Το POSIX.1-2017 καθορίζει τους ακόλουθους χαρακτήρες αντιστοίχισης μοτίβων:

Στα Αγγλικά, αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να πείτε στο κέλυφός σας να ταιριάξει με ένα μοτίβο αντί για μια κυριολεκτική συμβολοσειρά κειμένου. Συνήθως οι χρήστες Linux καθορίζουν πολλά αρχεία με ένα glob αντί να πληκτρολογούν κάθε όνομα αρχείου. Εκτελέστε τις παρακάτω εντολές:

Το shell επεκτείνει to * σε οποιονδήποτε αριθμό του οτιδήποτε, επομένως το κέλυφός σας ερμηνεύει το star* να σημαίνει οτιδήποτε στο πλαίσιο που ξεκινά με star. Όταν εκτελείτε την εντολή ls star*, το κέλυφός σας δεν εκτελεί το πρόγραμμα ls με όρισμα star*, αναζητά αρχεία στον τρέχοντα κατάλογο που ταιριάζουν με το μοτίβο star* (συμπεριλαμβανομένου μόνο star) και μετατρέπει κάθε αρχείο που ταιριάζει με το μοτίβο σε όρισμα για το ls:

όσον αφορά το ls είναι το ισοδύναμο του

Ο χαρακτήρας * δεν σημαίνει τίποτα για το ls. Για να το αποδείξετε αυτό, εκτελέστε την ακόλουθη εντολή:

Όταν το \`προηγείται ενός χαρακτήρα, δίνετε εντολή στο κέλυφός σας να μην τον ερμηνεύει. Σε αυτήν την περίπτωση, θέλετε το `ls να έχει ως όρισμα το star* αντί για αυτό στο οποίο επεκτείνεται το glob star*.

Το ? επεκτείνεται σε οποιονδήποτε μεμονωμένο χαρακτήρα. Δοκιμάστε τις παρακάτω εντολές για να δείτε μόνοι σας:

Οι αγκύλες [] χρησιμοποιούνται για την αντιστοίχιση ενός εύρους ή κλάσεων χαρακτήρων. Οι αγκύλες [] λειτουργούν όπως στις POSIX regular expressions, εκτός από το ότι με τα globs το ^ χρησιμοποιείται αντί για το !.

Δημιουργήστε μερικά αρχεία για να πειραματιστείτε:

Τα εύρη εντός αγκύλων [] εκφράζονται χρησιμοποιώντας ένα -:

Μπορούν να καθοριστούν πολλαπλά εύρη:

Οι τετράγωνες αγκύλες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να ταιριάξουν ένα συγκεκριμένο σύνολο χαρακτήρων.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τον χαρακτήρα ^ ως τον πρώτο χαρακτήρα για να ταιριάξετε τα πάντα εκτός από ορισμένους χαρακτήρες.

Το τελευταίο πράγμα που θα καλύψουμε σε αυτό το μάθημα είναι οι κλάσεις χαρακτήρων. Για να ταιριάξετε μια κλάση χαρακτήρων, χρησιμοποιείτε το [:classname:]. Για παράδειγμα, για να χρησιμοποιήσετε την κλάση ψηφίων, η οποία ταιριάζει αριθμητικά, θα κάνετε κάτι σαν αυτό:

Το glob file[[:digit:]a], αντιστοιχεί στο file ακολουθούμενο από ένα ψηφίο ή ένα a.

Οι υποστηριζόμενες κλάσεις χαρακτήρων εξαρτώνται από την τρέχουσα ρύθμιση γλώσσας. Το POSIX απαιτεί τις ακόλουθες κλάσεις χαρακτήρων για όλες τις ρυθμίσεις γλώσσας: